Szymon Hołownia miał być świeżym oddechem w polityce. Dziś jego projekt przypomina balon z przebitą powłoką. Trzecia Droga, która miała być alternatywą dla dwóch głównych bloków, dryfuje w próżni – bez tożsamości, bez zaufania i bez elektoratu. Po kompromitującym wyniku w wyborach prezydenckich nikt już nie zadaje pytania „czy”, ale „kiedy” koalicja PSL i Polski 2050 się rozpadnie.
W wyborach prezydenckich Szymon Hołownia uzyskał 4,99 proc. głosów. Tylko tyle – i aż tyle, by pogrzebać mit o jego politycznej sprawczości. Kandydat Trzeciej Drogi nie tylko przegrał z Rafałem Trzaskowskim i Karolem Nawrockim, co było oczywiste od samego początku, ale także z Grzegorzem Braunem i Sławomirem Mentzenem. Jak zauważył jeden z polityków koalicji rządzącej, cytowany przez „Onet”, sam Hołownia „jest zawiedziony wynikiem na tyle, że rozważa rezygnację z polityki”.
Choć współpracownicy próbują bagatelizować te doniesienia, nie da się ukryć, że lider Polski 2050 został politycznie obnażony. Jest dzisiaj osłabiony i coraz bardziej oczywiste staje się to, że jego rola w polityce dobiega końca.
Trzecia Droga donikąd. Koalicja na siłę
Koalicja PSL i Polski 2050 od początku była konstruktem taktycznym, pozbawionym wspólnego zaplecza ideowego. Dla przeciętnego odbiorcy polityki, Trzecia Droga była w rządzie Donalda Tuska niewidoczna. Po kilkunastu miesiącach trwania, dzisiaj mówi o tym otwarcie poseł Jarosław Rzepa z PSL.
Nie widzimy tego, co powinno tworzyć koalicję, czyli wspólnych działań, wspólnych projektów
– skonstatował polityk w rozmowie z „Super Expressem”.
Jak zawsze w sytuacjach porażki, zdania są różne. Niedoszła prezydent Wrocławia, poseł Izabela Bodnar z Polski 2050 uważa, że słaba pozycja jej ugrupowania w rządzie wynika z tego, że nie mogli „do końca eksponować swojej tożsamości” z uwagi na konserwatyzm ludowców.
Wiadomo jednak, że Trzecia Droga była tworem sklejonym tylko na wybory. Po wyborach, w obszarze operacyjnym, każdy działał po swojemu. Nie było wspólnych spotkań klubów, struktur oraz koordynacji działań. Współpraca istniała na papierze, ale politycznie – rozjeżdża się jak źle spasowane tory.
Polska 2050: partia bez narracji
Występ Hołowni w wyborach ujawnił, że Polska 2050 nie ma ani silnej bazy społecznej, ani jasnej tożsamości. Dla wyborców był w wyborach kimś w rodzaju pomocnika Rafała Trzaskowskiego, choć chwilami próbował udawać, że stoi w kontrze.
Pewnie gdzieś na tej naszej ‘trzeciej drodze’ popełniliśmy błędy, które zaowocowały takim wynikiem
– powiedział w RMF FM wiceminister cyfryzacji Michał Gramatyka z Polska 2050.
Polityk nie kryje rozczarowania swoją własną formacją. Podkreśla, że w wielu obszarach „weszli w buty” tych, którzy w przeszłości krytykowali.
Nie oferujemy Polsce zmiany, tylko zamianę. Wchodzimy w buty poprzedniej władzy (…) Obiecywaliśmy, że media publiczne będą czyste, a nie są
– stwierdził Gramatyka.
W tej sytuacji, to nie przypadek, że wyborcy nie nagrodzili kandydata tego ugrupowania. Formacja, która miała być „centrowym głosem rozsądku”, okazała się politycznym substytutem: bez smaku, bez formy i bez treści.
Władza bez wpływu, marszałek bez wizji
Szymon Hołownia, jako marszałek Sejmu, miał szansę uwiarygodnić swoją formację. Zamiast tego grzęznął w wizerunkowej nieczytelności, głupich żartach podczas obrad i spektaklach medialnych. Lider Trzeciej Drogi nie zbudował żadnej agendy, która by przyciągnęła wyborców – ani tych liberalnych, ani konserwatywnych.
Za parę miesięcy będzie kompletna przebudowa sceny politycznej i wtedy zobaczymy, kto z tego wyszedł zwycięsko, a kto przegrał
– prorokuje marszałek senior Marek Sawicki, polityk PSL.
Póki co, nie da się ukryć, że Trzecia Droga na razie jest po stronie przegranych. Dotyczy to wizerunku koalicji, jej organizacji wewnętrznej oraz programu, który… już nie istnieje.
Słabe przywództwo, słabszy wynik. Czas na demontaż?
Wynik Hołowni obnażył coś więcej niż słabość jednego kandydata. Pokazał, że cały projekt Trzeciej Drogi jest konstrukcją jednorazową, która została stworzona do pokonania progu wyborczego, a nie do długoterminowego rządzenia czy współkształtowania debaty publicznej.
Ten wynik nas nie satysfakcjonuje. Musimy przeanalizować, co zawiodło
– mówi Izabela Bodnar.
Zawiodło wszystko. Nie było właściwej komunikacji, działania były podejmowane bez strategii, a komunikacja ograniczała się do popisów marszałka Hołowni.
Trzecia Droga jako polityczny mit
Szymon Hołownia miał być „nową jakością” w polityce. Dziś pozostaje symbolem nieudanych ambicji i rozczarowań. Trzecia Droga, zamiast alternatywy, stała się drogą okrężną donikąd.
Jeśli PSL zdecyduje się zakończyć ten projekt, trudno będzie mówić o rozwodzie. To raczej spokojne rozstanie po nieudanym eksperymencie. Pytanie tylko, czy partia z ponad 100-letnią historią podniesie się po tym „mezaliansie”.